[فاطمه]

بسم الله و الصلاة و السلام على خير خلق الله محمد بن عبد الله و على آله و أصحابه و من تبعه باحسان الى يوم الدين


إخواني و أخواتي وددت أن أضع بين يديكم بعضاً من أشعار الإمام الخميني ثم أترجم لكم ان شاءالله







الا يا ايها الساقي ز مي پر ساز جامم را
كه از جانم فرو ريزد هواي ننگ و نامم را



از آن مي ريزد در جامم كه جانم را فنا سازد
برون سازد ز هستي هسته ي نيرنگ و دامم را



از آن مي ده كه جانم را ز قيد خود رها سازد
بخود گيرد زمامم را، فرو ريزد مقامم را



از آن مي ده كه در خلوتگه رندان بي حرمت
بهم كوبد سجودم را، بهم ريزد قيامم را



نبودي در حريم قدس گلرويان ميخانه
كه از هر روزني آيم، گلي گيرد لجامم را



روم در جرگه ي پيران از خود بي خبر شايد
برون سازند از جانم، بمي افكار جامم را



تو اي پيك سبك باران، درياي عدم از من
بدريا دار آن وادي رسان مدح و سلامم را



بساغر ختم كردم اين عدم اندر عدم نامه
به پير صومعه بگو، ببين حسن ختامم را
__________________